Eftir að foreldrar mínir skildu ákvað mamma að flytja með okkur systur út á land. Í kaupstaðnum bjó einnig æskuvinkona hennar sem átti tvær dætur. Þá eldri átti að gera að vinkonu minni og yngri að vinkonu systur minnar. Ég skynjaði þó fljótt að eitthvað illt leyndist í þeirri systur sem mér var ætluð og við urðum aldrei vinkonur. Mörgum árum seinna lágu leiðir okkar saman og ég áttaði mig á að hún hafði ekkert breyst.
