Fyrir tveimur áratugum kynntist ég áhugaverðum manni í gegnum stefnumótasíðu. Hann var íslenskur en búsettur erlendis og eftir nokkurra vikna spjall og þrátt fyrir fjarlægð á milli ákváðum við að hittast … á blindu stefnumóti á Spáni.
Skömmu eftir aldamótin kynntist ég manni á Einkamál.is, mjög vinsælum vef á þeim tíma. Ég hélt dagbók og veit þess vegna að við fórum að spjalla saman í febrúarmánuði. Við vorum bæði undir dulnefni til að byrja með og fljótlega kom í ljós að við áttum margt sameiginlegt. Ég er frá kaupstað á landsbyggðinni og hann reyndist hafa búið þar líka um hríð, meira að segja í sömu íbúð og við fjölskyldan bjuggum í um tíma. Ég áttaði mig smám saman á því hver hann var. Ég hafði þó ekki kynnst honum en hann hafði verið í skóla með barnsföður mínum svo ég var með forskot á hann, vissi hvernig hann leit út og kannaðist líka aðeins við fólkið hans. Hann var tveimur árum eldri en ég og það er mikill munur þegar maður er krakki.
